Een jonge vrouw vertelt me dat als ze thuis komt na haar werk, studie of een gezellig uitje ze zich vaak niet fijn voelt, ze ervaart opgekropte emoties. Er volgt dan meestal of een uitbarsting richting de rest van het gezin of een huilbui. Daar wil ze graag van af.

Omdat ik benieuwd ben hoe dat zo komt, wat er voor zorgt dat ze zich niet fijn voelt vraag ik door en komen er aantal oorzaken naar boven.

Mensen weten haar te vinden als ze ergens mee zitten en storten hun hart uit bij haar. Ik vermoed dat na zo’n gesprek de ander het kwijt is maar dat zij het meeneemt. Ze wil graag blijven luisteren zonder dat zij er last van heeft.
En de andere kant is dat zij moeite heeft met zichzelf te laten zien, met het uiten van zichzelf richting anderen. Ze geeft aan dat wel graag te willen. Hiervoor heeft ze vertrouwen, veiligheid en moed voor nodig.

Na een mooie sessie waarin we aan beide dingen hebben gewerkt loopt ze lichter de deur uit.

Als ik haar een paar weken later bel om te vragen hoe het met haar gaat, vertelt ze me dat ze rustiger is in haar hoofd. Ze kan het niet meer opkroppen en er zijn geen uitbarstingen meer. Ze heeft het idee dat er meer langs haar heen gaat (het blijft niet meer plakken). Verder zegt ze er meer van als haar iets niet bevalt. Ook merkt ze dat de sessie nog steeds doorwerkt.

Wil jij ook lichter door het leven? Wacht dan niet langer en boek een sessie.